اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري
کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي
اي آنکه در حجابت درياي نور داري

من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟
برعکس چشمهايم چشمي صبور داري

از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما
کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟

در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت
کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟

***********************************************

هیچ داری از دل مهدی خبر؟
گریه های هر شبش را تا سحر؟
او که ارباب تمام عالم استمن بمیرم ,
سر به زانوی غم است
شیعیان ! مهدی غریب و بی کس است
جان مولی معصیت دیگر بس است
شیعیان ! بس نیست غفلت هایمان؟
غربت و تنهایی مولایمان ؟
ما عبید و عبد دنیا گشته ایم
غافل از مهدی زهرا گشته ایم
منکه دارم ادعای شیعگی
پاسخی ندارم به جز شرمندگی

تعجیل در فرجش صلوات

آقا جان فدات بشم چیکار کردم دو هفته است توفیق خوندن دعای ندبه ازم سلب شده؟

یا بگو چیکار کنم دوباره توفیقش نسیبم بشه؟

اي قلم سوزلَرين دَه اَثريوخ

آشنا دَن مَنَه بيرخَبَر يوخ

گَلدي بو جومعَه دَ گِشدي آلله

فاطمَه يوسيفينَّن خبر يوخ

ياندي پروانَه لَرشمعِ سوندي

آيريليقدان اورَه قانَه دوندي

شَأنيدَه رُتبَه دَه بي بَدَل سَن

هرگوزَل دَن آقا سَن گوزَل سَن

کيم ديير آيريليق در دَه سال ماز؟

عاشيقين صبريني اَل دَن آلماز؟

اي گوزوم يول لارا باخ داريخما

گون هميشَه بولوت آت دا، قالماز

قونچَه گول لَر نَه اندازَه سُل سون

قلبيلَر قويما قانيلَه دُلسون

گَلدي بو جُمعَه دَه گَلمَدين سَن

گون سايِم جمعه ي ديگَر اولسون

اي “صفايي” هَلَه دُز فراقه

يول سالاخ بيزدَه بيردَه عراقَه

قلبيلَر غُصَّه دَن داغلي قالدي

يا امام زمان گَل اَمان دي

کربلا يول لاري باغلي قالدي

از گفتن جمله ی این جمعه هم گذشت و تو نیامدی بیزارم


چشم به راه کدامین جمعه باشم


کدامین جمعه با آمدنت نور باران میشود


کدامین جمعه یوسف زهرا را نظاره میکند


تا کی چشم به راه جمعه باشیم


تا کی منتظر عزیز زهرا باشیم


با آمدنت جهان را روشن کن


بیا و بیدارمان کن

اللهم عجل لولیک الفرج... یا مهدی ادرکنی

آیا شنیده اید که دردانه ی آخرین رسول خدا در میان امت مسلمان به شش ماه دوام نمی آورد و غریبانه در مدینة النبی (کدام نبی!؟ پدرش) به قتل می رسد؟

آیا شنیده اید که وقتی ناجوانمردانه درب را به شدت می کوبند، او از ترس نانجیبان درب را باز نمی کند و پشت درب می ایستد تا درب باز نشود و ناگه چه وحشیانه درب را آتش می زنند؟

آیا شنیده اید که بانوی آب و آینه، همان بانوی تسبیح و عرش را که نشان از گل یاس داشت، در پشت درب خانه به دیوار کوبیدند، و مادر و جنین پاکش را با فشار بین درب و دیوار قرار دادند؟

آیا قصه میخ را شنیده اید؟ همانی که سینه مادر را شکافت و تمام وجودش را به فریاد کشاند.

آیا می دانی علت تمام این رنج ها و دردها چیست؟

چون او فاطمه است؛ تنها یادگار پیامبر اسلام و یگانه یاور علی؛ نه علی همسرش، که علی امام زمانش. فاطمه به حمایت از امام زمانش برخاست و قیام کرد و اولین شهید راه امامت و ولایت شد. او بود که نپسندید امام زمانش در غیبت بماند و خود در گوشه ای به امید بخت در انتظار بنشیند که آن مردم نابخرد چه زمانی امام عصر را بر جایگاه حقیقی اش خواهند نشاند. او انتظار و منتظر را برای همه شیعیان تاریخ معنا کرد. زبان از نیام کشید و خطبه ها خواند و فریاد زد: «یا ایها الناس، اعلموا انی فاطمة و ابی محمد ...» یعنی یادتان رفته من همان دختر پیغمبرم که دارم اینجا حرف می­ زنم!! شما دارید چکار می­ کنید؟ شما دارید به کجا می­ روید؟ شما قرآن نمی­ فهمید، چون اهل فهم قرآن نیستید!! شما کلام پیغمبر را درنیافتید؟! شما حدیث مجعول را جای حدیث صحیح می­ گذارید؟! شما می ­دانید در قصه خلافت دارید چکار می کنید؟ بار خلافت، باری سنگین است به دوش چه کسی می­ خواهید بگذارید؟ این شتری که بار کردید، لنگ است. این شتر لنگ، بار خلافت را چطور می­ خواهد بکشد؟ فردا خواهید دید که چه به سرتان می ­آید. فردا خواهید دید که چه خواهد شد.

آری فاطمه (سلام الله علیها) اولین شیعه ی عالم بود که ناجوانمردانه به شهادت رسید و از آن روز تا همین امروز چه بسیارند شیعیانی که تنها به جرم شیعه مولا علی و اولاد علی بودن باید به خاطر عقیده ی راستین شان تقاص پس بدهند و ناجوانمردانه به تاراج بروند.

و این ماییم که باید درس شیعه گری را از فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، همان الگوی تمامی مردان و زنان عالم بیاموزیم که اگر حقیقتا شیعه ایم، ببینیم که در مقابل غیبت و خانه نشینی امام زمان خویش تابحال چه کرده ایم؟ چند بار برای حمایت از او، از جان و مال خویش گذشته ایم؟ چند بار برای احقاق حق آن عزیز غریب از آبرویمان گذشته ایم؟ چند بار برای زمینه سازی ظهور آن حضرت کاری کرده ایم که دل نازنینش از ما راضی شود؟

            چند بار فاطمه وار، حتی برای ساعتی، شیعه امام زمان خویش بوده ایم؟

حتما شنیده اید که شعار پرچم امام زمان (ع) هنگام ظهور «اَلبَیعتُ ِلله» است.